Acılardan Heykel Yapmak

Insana dair duygularla varettigimiz kisisel yasamlarimizin en kaydadeger verileri, hayatimizin geçis dönemlerinde ortaya çikar. Doguyoruzdur, ergenlik yasiyoruzdur, evleniyoruzdur, çocuk sahibi oluyoruzdur, tanri izin veriyorsa çocuklarimizin ergenliklerini, koca adam olduklarini, evlendiklerini ve eger sansimiz yaver giderse baba ya da anne olduklarini görüyoruzdur.Hayatin tüm bu geçislerinde kalplerimize isleyen olaylarin, durumlarin, kurgularin, acilarin ve umutlarin, belli bir yasa geldikten sonra yüreklerimizde çok daha derin izler biraktigini görürüz. Bu izler, kimi zaman bizi yasama bagladigi gibi, kimi zaman da yasamla olan baglarimizi koparan olgulardir.Çocuklarimiz vefasiz çikmistir, sarilacak bir baba boynu, uzanacak bir anne koynu yoktur artik. Unutulmuslugu, hakli ya da haksiz terk edilmislik duygusunu yasariz ve eger kalplerimiz taslasmamis, algilarimiz körlesmemisse çogunlukla bu duyguyla ölürüz.Ince Kapak: