Aşıklar Mahallesi

Geçmişte yaşanan bir travma…

“Nefesimi tuttuğum için başım ağrıyordu. Gözlerimi ateş bastı sanki. Ellerimi oynatamadım, çok sıkı bağlıydılar. Artık çaba sarf etmiyordum.
Biliyordum çünkü buradan kurtulamayacaktım. “Ne olur,” diye fısıldadım kuru dudaklarımla, “Bırak artık beni…”
O kimdi bilmiyordum. Bana ne yapıyor bilmiyordum. Ona ne yaptım, bilmiyordum. Neden buradayım bilmiyordum.
Odanın kapısı aralandı, gözlerimi korkuyla kapıya çevirirken yine onunla buluştu mavi irislerim….”