Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz

Cesaretimiz var mi her seyi bir anda öylece birakip gitmeye? Insan her nereye giderse gitsin kendini de beraberinde götürmez mi? Varligindan güç aldigimiz arkadaslar ne zaman yük haline geldi? Hepimiz basarili olmak zorunda miyiz bu hayatta? Her seferinde duvara tosladigimiz halde hâlâ yeni iliskiler kurmaya, var olani kurtarmaya çalismak hayal kirikliklarina bagimli hale gelmemizle açiklanabilir mi? Melisa Kesmez, heyecanli ve mütevazi sesinin her satirda hissedildigi kisa öykülerinde sorulari müzikle, dramla, siirle yoguruyor, cevaplari ise nüktedanligi da elden birakmayarak veriyor."Aklimizin devre disi, sadece kalbimizin oldugu" yeniyetmelikten zaman mefhumunun olmadigi balik krakerli ve kaygisiz çocukluk yillarina, yüzyillik dostla oturulan ögle rakisindan patrona son çare olarak yazilan istifa maillerine, sevdigimiz "o" olmayi çoktan birakmis uzatmali evliliklerden gel demese de gittigimiz, gitmek istedigimiz sevgililere, eski sevgililere, aileye, aldatmalara, aldatilmalara; üzerimize haddinden fazla gelen ancak bir türlü vazgeçemedigimiz "modern dünyamizin" tüm inceliklerine dokunuyor, yalin ama coskulu, naif ama kararli, fisildiyor kulaklara: Atlari Baglayin, Geceyi Burada Geçirecegiz.(Tanitim Bülteninden)