Beyaz Diş

Magarasinin güvenli duvarlari ardindaki uçsuz bucaksiz dünya ile daha minik bir yavruyken tanisir Beyaz Dis, açlikla ilk imtihaninda ögrenir et yasasini... Derken insanla tanisir, onu efendisi -tanrisi- bilip vahsi yasama sirt çevirir ve özgürlük yerine esareti seçer. Bundan sonra da hirçin, yalniz, sevgiden yoksun ve kendi türüne düsman bir hayvan olana dek yogrulur hamuru. Ta ki sevgi dolu bir tanri sayesinde iyiligin, sevginin gücünü ve kendini kesfedene dek. "Avlanmaya çikan annesine de eslik etmeye baslamisti. (...) Kendisine özgü belirsiz yöntemlerle et yasasini da ögreniyordu. Iki tür yasam vardi: Kendi yasami ve digerlerinin yasamlari. Kendi yasami annesiyle kendisinden olusuyordu. Diger yasamlarsa hareket eden her seyi içeriyordu. (...) Yasayi belirleyen iste bu siniflandirmaydi. (...) Yasamin amaci etti. Yasam etin ta kendisiydi. Yasam etle besleniyordu. Yiyenler ve yenilenler vardi. Yasa yemek ya da yenilmek idi. Bu yasayi yavru hazirlamamis, sartlarini belirlememisti elbette. Ahlaki açidan degerlendirmiyor, hatta üzerinde kafa bile yormuyordu; hiç düsünmüyor, sadece yasiyordu."