Çoban Yıldızı

Sakinim yasalarindan söz ediyorlar. Dönüsüm ilkelerinden. Var olan bir sey, yok olmazmis. Teselli mi yani bu! Hangi fizik yasasi, hangi kimyasal ilke, yitirilene feryadi dindirebilir ki... Bilmem kaç kayina geldiginde, Ganin gibi, ögrenirsiniz ki, birlikte uçarcasina yollari kat ettiginiz çocuklugunuzun bisikleti "sakinilmistir"tir. O güzelim tahta kukalar, "dönüsmüs"tür... Hala varlardir. Yalan! Su dünyanin kim bilir hangi kösesinde, solunan havada, avuçlanan toprakta, içilen suda, yanan ateste paylari olmasi, neyi degistirir ki? Yoklar iste. Yasalarmis* Hani o zaman, nerelerde? Nerede bisikletim, kukalarim? Ya ben neredeyim? Onlarin arkadasi olan çocuk nerede, söylesenize... Katistiklari, dönüstükleri seylerden ayristirin, damitin, geri verin onlari hadi...Burada kalamazsin, basa dönemezsin diyor sair... Öyle. Gitmek zorundasin. Dönüsüp sakinilarak bir yasam sürmelisin. Farkinda olsan da olmasan da, attigin her adimda bir bedel ödemelisin. Bisikletin, kukalarin, yakinlarin, sevdiklerin, ugraslarin, düslerin, düsüncelerin... Bedeli var yasamanin. Bu da bir yasa. Dengeler yasasi. Kalamazsin. Basa dönemezsin. Masallara siginsan?