Gelin Başı

Genç, çok genç bir öykücü Seray Sahiner. Sait Faik yas kemale ermisken bile kendisine "genç hikâyeci," diyenlere öfkelenirmis. Bunda bir "sen daha toysun," tavri gördügü için. Seray Sahiner, daha ilk kitabinda öz'el ve biçemsel bir kisilik getiriyor. Bence, genç öykücü degil öykücü olarak siçriyor; ilk kitabiyla kim böyle siçramisti? Leyla Erbil. "Isyan grameri," demistim onun getirdigine. Seray için de dogru bu, yazarin adini kapatin, okuyun, "bu Seray Sahiner öyküsü," dersiniz. Öykülerin odagi, terminali Gelin Basi. Ama daha ilk öyküde (Sorumlu ile Sorunlu) nebüyük/neküçük/neaydinlik/nekaranlik bir dünyaya giriyoruz. Seray Sahiner, kisilerinin ruhundan süzülerek okurun ruhuna giriyor... Acimasiz ama hüzünlü olmayi basariyor... Aci gölün aci öyküsü bu... Bu öyküyü bir erkek yazamazdi. Ikinci basari, yazaranlati ile benanlati'yi ustaca evlendirmesinde: Yazar dimdik konusuyor (Seray Sahiner midir o?), kisiler italik, egik dünyalarda. -