Hayaller Kahyası

Gözümün önünden bir sürü bakis geçti. En mavisinde takilip kaldim. Benimkisi oydu herhalde. Henüz küçüktüm, öyle bakan birileri daha bulunur sanmistim. Hesapta büyümüs halim küçüklügüme kizdi. Her tarafi kaybolsa, defterimin yalnizca o sayfasi kalsin istedim. Görünmeyen otobüs gidemezdi benimkine hayatin radari tarafindan asla görülemeyen, tarifesi belirsiz bir uçakta kendim için bir koltuk düsledim. Ufaklik, hayatin kontrol kulesinden dogru tuhaf bir laf edip beni yere indirdi sonra. "Öyle ask kalmadi artik" dedi. "Belki de Sebebim geçen iki bin yilin ardindan, yeryüzünde yasayan son asktir. O da ölünce biter hepsi." Ufakligin hipotezi, metalik gri renkli milenyum geyiklerinden biri miydi, yoksa, hadisenin gerçekten alacakaranlik bir boyutu mu vardi, o an için bilemedim...