Herkese Özgürlük Anne, Ama Bana da...

Füsun Önal'la tanistiginizda, okyanusla bütünlesen yagmur damlasi gibi onunla bir anda kaynasiverirsiniz. Dostluk, sevgi herseyden önce gelir onun için. Her zaman içtendir. Bu içtenliginin kitaplarina da yansidigini görüyoruz.Hayati tam içinde, bütün yogunluguyla yasayan, bu arada yasadigi hayati, insanlari, çevresini uzaktan gözlemleyen bir yapisi var. "Hayatim roman" diyenlerden degil, hayatini romanlastirmaya çalisanlardan hiç degil. Edebiyat yapma, üslup yaratma kaygilarinda da degil.Sanatçi, daha çok basarili bir mizah perspektifinde yansitiyor, bir dostluk sohbetinde söylesirmisçesine... Onun kullandigi mizah, zorlama bir mizah degil, sanatçinin yasama bakis açisinin bir yansimasi yalnizca.Ben, sevgisiyle, öfkesiyle, nesesiyle, kederiyle, arkadasligi ve hiçbir seye degismeyecegim dostluguyla, sanatçiliginin yani sira insan Füsun'u, Füsun'daki insan8i yakindan tanidim. Kitaplarini okuyunca sizler de yüregini apaçik ortaya koyan bir sanatçiyi yakindan taniyacak ve eminim daha çok seveceksiniz.Yasar Ilksavas, 1992 Tiyatro Elestirmeni