Karayazılılar

Koyunlarin çingirak gürültüleri, kaybettikleri analarini arayan kuzucuklarin ince, titrek, acimsi sesleri zaman zaman birbirine karisiyordu.
Aralardan ilerleyen Çoban Ali, sürünün orta yerine gelmisti.
Yavasladi... Bir adim daha atmak içinden gelmemisti.
Kalakaldi. Yani sira gelmekte olan Karabas da durmustu.
Etrafi sürmeli gözlerini Ali'den ayirmiyor, kuyrugunu iki yana sallayip emir bekledigini anlatiyordu.
Çoban Ali derin bir iç geçirdi. Çok hafif yapagi ve gübre kokusunun ara sira karistigi, taze ve serin sabah yelini gögüs bosluguna daha bir derinden doldurup bosaltti.
Bugün erkenden otlaga gelmisti. Sikintili idi. Her zamanki gibi gidip yerine çökemedi. Üflemese de kavalini eline alip karayemisin dibine oturamadi...