Karşı Köyün Delisi

Karsi köyün delisiyim benDügünde aglar, cenazede oynarim!Büyüdükçe çok sey ögreniyor insan. Saksidaki çiçegin sadece evin kösesinde bir süs olmadigini mesela.Açilmamis sirlari, dillenmemis dertleri topraginda, yapraginda sakladigini. Yapilan her temizligin gerçekten ihtiyaç oldugu için yapilmadigini, kirilan her bardagin kazayla kirilmadigini… Gözlerin her zaman sogandan dolayi yasarmadigini…Simdi bir elim kasikta, bir elim gözümde. Sessizce akan gözyasimi siliyorum, bacaklarima dolanan kizim görmesin diye. Içten içte annemden af mi diliyorum, yani basindayken yalnizligina çare olamadigim için? Bu garip sahipsiz hüzün, çorbanin buharina karisan keder, kendim için mi, kizim için mi, emin olamiyorum...Ocak baska, tencere baska; ana baska, kiz baska...Tahta kasigin sarkisi ayni…