Modern İstanbulun Doğuşu

Kentsel dönüsüm ya da yeniden yapilandirma, bir süredir en önemli toplumsal meselelerden biri haline geldi. Özellikle son yillarda Istanbul'daki dönüsüm, yeni soylulastirma projeleri, konut sektörünün sismesi, göç olgusu gibi gündemleriyle sehir planlamasi, yalnizca pratik sonuçlariyla degil, toplumsal hafizaya ve sekillenmeye etkisi ile de konusulur oldu. Istanbul gibi kaotik ve sürekli insaat halindeki bir sehrin bugünkü durumunun sorumlusunun kim oldugu, mimarlik çevreleri, aydin, akademisyen ve entelektüeller için her zaman güncel bir soru olmustur. Özellikle uzman çevrelerde cevap, Adnan Menderes ve 1950'lerde baslattigi imar planidir. Murat Gül bu çalismada, Geç Osmanli ve Erken Cumhuriyet dönemlerinden itibaren Istanbul'un yasadigi ve yasayamadigi kentsel dönüsümün tarihi ve ideolojik arka planini sergiliyor. Osmanli Imparatorlugu'ndan Türkiye Cumhuriyeti'ne evrilen ve Ankara'nin baskent ilan edildigi süreçte iktidarin Istanbul'a ideolojik yaklasimini, Fransiz sehir plancisi Henri Prost'un izlerini, çok partili sürece girilmesiyle iktidara gelen Demokrat Parti dönemini ve "tasrali" Menderes'in Yassiada durusmalarinda büyük bir koz olarak kullanilan imar planini ayrintilandirarak, kentlerin yalnizca fiziksel olusumuna odaklanan yaklasimin aksine toplumsal ve siyasi kosullarin kent morfolojisine etkisini Istanbul örneginde inceliyor.