Muğlak

"Simdi uyu oglum ve düsünme gelmekte olanlari." "Gelmekte olanlarin bizi yarinsiz bir gecede koyacak olmalarina aldirma sen de dede." Ve özlem ki, en namussuzudur buralarin. Ve ölüm pek çok defa bir son olmazdi. Geride kalanlar için farkli bir baslangiç sayilirdi. Hikâyelerin ise kimi gideni konu alirken digerleri için geride kalanlar olurdu malzeme. Sivri birileri çikarsa onlar da ne gideni ne kalani degil, gidenle kalan ayrimini gerçek kilan o gerekli ama aci akibeti dolardi kalemine. Biz bunlardan hangisi arasinda yer aldigimiz derdine düsmeksizin kalemin ve hikâyenin mevcudiyeti ardinda arayacagiz asil gayeyi.Bazi geceler daha bir yakinimda isitirim o ürkek soluyuslarini ölümün. Gidecegim bir yer var mi diye bakinirim söyle etrafima. Etraf, alabildigine sessizlikle kaplanmis olur çogu zaman. Kimsecikler yokken sessiz kalmasi tuhaf gelmez bana etrafin; silkinip uyanmayi ve ensemden gelen solumayi gerilerde birakmayi isterim. Pek çok basaramam hani. Nicedir basarisizliklarimin kahrimi dipdiri tuttugunu düsünür oldum böylece. Ve bu solumalarin daha sik ugrar hale gelisini bu basarisizliklarima baglar oldum. Aglar oldum.(Tanitim Bülteninden)