Nesnelerin Estetiği

Dünyanin tümüyle tecimsel bir pazar haline geldigi andan itibaren nesnelerin ve seylerin birbirine karistigi, kabaca modernitenin mirasi sayilabilecek, daginik, belirsiz bir estetik kavrayisi dogdu. Bu arada, maddi gündelik yasantiyi insa eden bildik nesneler de edebiyattan sinemaya, mimariden fotografa kadar farkli sanat disiplinlerinin ayirici vurgulariyla islev, anlam ve boyut degistirdi. Taninmis sanat tarihçisi Francalanci, sandalyeden masaya, pencereden kapiya dek birçok nesneyi, maddi varoluslarinin ötesine geçen bir referans agi içinde yeniden çözümlüyor. Bu yolla da maddi hakikatin sadece algisal degil, politik boyutunun da yeniden tanimlandigi bir estetik okumasi öneriyor.“Estetik, varolanla iliskinin yapisal degil, görüngübilimsel özüdür. (…) Çünkü bilgi yalnizca ise karisan bütün öznelerde ortak bir antropokültürel boyutta ögretilebilir; aksi durumda misyonerce bir kendini begenmislik olur. Nitekim, kültür bir bilginin köklesmesinden önce gelir.”Ernesto L. Francalanci