Ölüm Melodisi

Karanlik, soguk bir odada, odaklanmak için gözlerimi kirptim ama tek düsündügüm sey aciydi. Vücudum dayak yemis, çürümüs gibiydi ve aldigim her nefes canimi yakiyordu. Büyük bir olasilikla da çektigim aci bu yüzdendi.Ah Tanrim, bana neler oluyor? Sert zeminden kalkmak için hareket etmeye çalisiyordum ama vücudum bana yardim etmiyordu. Buradan çikmanin bir yolunu bulmaliydim; yoksa bu sekilde hayatta kalamayacaktim. Bütün ruhumla biliyordum ki eger bu odayi terk etmezsem, burada ölecektim. Tek basima... Gözyaslarim yüzümden akiyor ve onlari silmek için kolumu bile kipirdatamiyorum; bir sey beni yerimde tutuyor. Küçük bir hareketle bile canimin yanmasindan kusmamaya çalisarak, kafami yavasça bir tarafa çevirdim. Bir seylere bagliydim ama bunun ne oldugunu anlayamiyordum. Odaya giren tek isik, tavana yakin olan küçük pencereden giren disaridaki sokak lambasinindi. Olabildigince topladigim gücümle, bir kolumu beni sabit tutan seyden kurtarmaya çalistim. Baglantilar bilegimde bitiyor ve aci muhtemelen birkaç yerinden kirik olan koluma vuruyordu. Çigligim bos odada yankilaniyor ve bogazim attigim bütün çigliklardan dolayi sizliyordu… dün mü? Ondan önceki gün mü? Artik zamani takip edemiyordum.(Tanitim Bülteninden)