Öyle miymiş?

Ne yaptik biz sahi burda bunca vakit, dört mevsim, ogul usak, bez tarak? Ne yapacaksin bir düzen var, ilahî düzen, yaprak düsüyor, güzelim kuslar huzurda el pençe bekliyor, insan kendisi tokken baskalarinin da hep bir sekilde doyuruldugunu saniyor, yemistir bir sey diyor, doymustur, içmistir, içmez olur mu, yoksa ölür diyor, ama ertesi gün ölü mü diri mi bakmiyor. Aslan elleri önde eceli arkasinda yatmis yari aç ama heybetli, oglan bes bin yil evvelin hatalarini yapiyor, ama aklina derslerde de okusa, kitaplarda da kavusamiyor, o da anlasilan geçiyor, kiz üç bin sene öncenin heveslerinde, senin kiza bak dirilse bir Asurlu gülecek, ey Mezopotamya, eski krallik, asma bahçeleri, kuleler, yenisi ve iyisi yapilamazken bunca yikilmak niye?