Radin Efsanesi

Iki farkli hayatin, iki farkli insaniydi Ceylin ve Radin. Ceylin, varlikli ve inançsiz bir ailenin kizi, Radin ise mütevazi hayatlarin erdemli adamiydi. Onlari önce rüyalar birlestirdi. Henüz hayali kurulmadik sabahlara uyandilar. Dramatik hayatlarin aci çekeniydi ikisi de. Iç acilarinin toplaminda birleseceklerdi bir gün... Çok sonralari fark etseler de, aslinda kaderleri dogduklari gün ortak yazilmisti. Ikisi de nasil büyük bir ask yasayacaklarini bilmeden ve farkinda olmadan birbirlerine yürüyorlardi. Ve bir gün masallar adami, Radin gün yüzüne çikti. Enkaz altindaki Ceylin'e seslendi; "Sesimi duyan var mi?" "Buradayim," dedi Ceylin. Uzatti adam elini kadina. Kadin uzun süredir kaldigi göçügün altindan çikti ve o parlak isigi gördü. Sonra da karanlik sirlarin büyük nehirlerinden sizip, birbirlerine döküldüler. Ceylin, nihavent makama yürürken, sonradan inandigi kadere karsi güçlükle durabilecek, Radin'e kutsal bir askla baglanacak ve baba olarak seçtigi Adem'i de hisler aynasinda görebilecekti."Yagmur, topragi çok sevdi. Bu yüzden her damlasini topraga gizlemek istedi. Lakin arada bulut vardi ve bulut da yagmuru sevdi; ama yagmurun, topraga kavusmasi için bulutdan ayrilmasi gerekiyordu. Ve öyle de oldu... Yagmur, bulutlardan ayrilip, topraga düstü. Iste bu yüzden güzel, yagmurdan sonraki toprak kokusu." (Tanitim Bülteninden)