Rootabaga Öyküleri

Rootabaga Ülkesi'nde yasayanlar, genellikle “emek” harcayan çiftçi veya isçilerdir: Misir yetistirirler, firinda palyaçolar yaparlar, balonlari toplarlar, dolunaya bakip öyküler anlatir ve dinlerler. Rootabaga Öyküleri, kendine özgü dili, cografyasi, âdetleri ve insanlari olan, “eglenceli” ve “saçma” öykülerden olusan bir kitaptir. “Saçmalik” ise –her yastan– çocuklarin özelligidir. Dilbilgisi içindeki belirli kurallara bagli kalmadan, kendilerine özgü bir dil yaratanlar, yaratmakla kalmayip yetiskinlere de ögreten ve iletisim kurabilmeyi beceren –7'den 70'e– çocuklar Rootabaga Öyküleri'ni seksen yildir hiç yadirgamadan, begeniyle okumuslardir ve hâlâ okumaktadirlar.