Şifaü'l Esrar Sufi Yolunun Sırları

Osmanli tasavvufunun XV-XIX. asirlar arasindaki en büyük mektebi olan ve kirktan fazla kolu ile bütün Osmanli cografyasina yayilan Halvetiyye'nin ilk merkezi Bakü, Pir-i Sânisi Seyyid Yahya Sirvanî idi. Anadolu'dan akin akin Seyyid Yahya'nin hankâhina gelen hakikat âsiklari, buradan aldiklari ilim ve irfani, yeni bir Yesevî ruhu ile yillar boyu Anadolu'ya tasidilar. Edebî ve tasavvufî kültürümüzün saheserlerinden Sifaü'l-Esrar'in yolculugu böyle basladi. Aldatmayan saf hakikatten bahseden Sifaü'l-Esrar, ruhumuzu, kalbimizi ve düsüncemizi temizleme, aritma ve arindirma yollarini gösterir; beseriyete kurtulus müjdeleri gönderir. Ruh medeniyetimizin manevî sifreleri onun satirlarinda gizlidir. Sifaü'l-Esrar, Kur'an ve Hz. Muhammed'in(sav) nurlu yolunda dosdogru giderek, Imam Buharî'den Imam Ebu Hanife'ye, Hz. Ali'den Cafer-i Sadik'a, Nizamî Gencevî'den Mevlâna'ya, Ahmed Yesevî'den Yunus Emre'ye, Sühreverdî'den Sems-i Tebrizî'ye uzanan saglam ve sahih bir medeniyet dünyasini resmeder. "Ask perdeyi yirtmak, sirlari açmaktir.Ask âsigi öldüren derttir, ancak âsik bununla iftihar eder. Ask, hastaliktir ve onun devasi kendisindedir. Ask saraptir. Mecnunlar onu sevgi kadehi ile içerler de sonra köyler ve sehirler onlara dar gelir. Ask muhabbetin en son derecesidir." (Tanitim Bülteninden)