Solo Keman için Füg

Kemana gövde katmak esittir dünyaya gövde katmak. Armonik gamlara çalisirken de, Bach'in "Fantezi ve Füg"ünü icra ederken de böyle bu. Her sesi, her akoru mutlaka dünyaya armagan etmek. Kemanin "harika çocugu" Tedi Papavrami'nin Enver Hoca'nin Arnavutluk'unda baslayip Fransa'ya uzanan, kendi kaleminden aktardigi zorlu yasam öyküsü bastan uca böyle bir armagan: Eser ile sahdamarina dayanmis çalginin arasina yerlesip hem eseri hem çalgiyi hem kendini her seferinde yeniden kesfetmek. "Bir eserin, bir cümlenin, bir modülasyon ya da bir metaforun lezzeti bütünüyle hissedildiginde, o eser içimize isleyerek varligimizin derinliklerinde yeniden dogmak üzere hayat bulur, varoldugundan kendimizin bile habersiz oldugu bir yönümüzü ortaya çikarir. Belki de en çok kendimiz oldugumuz anlar bir baskasinin hassasiyetini içimizde duydugumuz, kendimizi unutarak coskulu bir izleyiciye dönüstügümüz, kendimiz olmaktan çiktigimiz anlardir; sira bize geldiginde kendimizden birseyler katabilmemiz için bu zorunludur."Keman ögretmeni babasindan ogluna: "Cesaret Tedi, Bach'la teselli bul."(Tanitim Bülteninden)