Yelesi Rüzgar

Inaniyorum, okurken sizler de benim kadar tat alacaksiniz bu öykülerden. Bununla yetinmeyecek, ayni zamanda her gün bozulan, kirlenen dogamiza sahip çikma, o hayvanlari koruma, yasatma bilincinizi, duyarliginizi gelistireceksiniz. Bu öyküleri okuduktan sonra bir kaplumbaganin kabugunu taslarla kirmayacak, bir serçeyi sapan tasiyla vurmayacak, yarali bir karganin acisini gidereceksiniz. Elinizdeki bir ekmek parçasini bir köpekle, kediyle paylasmanin mutlulugunu duyacaksiniz. Inanmayacaksiniz, belki yüreginizde sürekli bir kusun öttügünü hissedeceksiniz. Kim bilir, ben niçin bunlara benzer öyküler yazmadim diye kaleme, kâgida bile sarilacaksiniz...Az sey mi bunlar? Isterseniz deneyin. Öykülerin bir insani ne kadar degistirdigini göreceksiniz...