Yersiz Yurtsuz

Yersiz Yurtsuz, zamanimizin en önemli düsünürlerinden Edward Said'in çocukluk ve ilkgençlik yillarina dair anilarini aktardigi samimi bir otobiyografi. Said'in küçüklügünde yasadigi kimi ikilemlerin, otoriter babasiyla ve hem çok sevdigi hem de içerledigi annesiyle iliskilerinin onda biraktigi izleri görmek mümkün bu anlatida. Hayatinin ilk yillarinda yasadigi kimlik karmasasinin, kendi deyisiyle "budalalik derecesinde" Ingilizvari bir adla Arapligi su götürmez bir soyadina sahip olmanin, Hiristiyan bir Amerikan vatandasi olarak Filistin, Lübnan ve Misir'da, ardindan bir Arap olarak Amerika'da yasamanin Said'in kimlik ve aidiyet konusundaki görüslerini nasil biçimlendirdigini görmek de mümkün. Hepsinden önemlisi, Said'in "ülkeden ülkeye, sehirden sehre, evden eve, dilden dile, ortamdan ortama sürüklenisler" sonucunda gelisen "yersiz yurtsuzluk" haliyle barisip, mezhepleri ve ülkeleri asan entelektüel aidiyetini bulmasinin hikâyesi olarak okunabilir bu anilar.